Juliusz Marso

Uczył się w renomowanym Konserwatorium Muzycznym w Dreźnie, gdzie kształcił się pod okiem znakomitego pedagoga, Gustawa Scharfe. Jego kariera artystyczna obejmowała koncerty w różnych częściach Europy, w tym występ w Brnie w 1892 roku. Ostatecznie osiedlił się w Krakowie, gdzie w latach 1896-1906 pełnił funkcję profesora w Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego.

W Krakowie założył również Szkołę Śpiewu Solowego oraz Szkołę Operową, które były pionierskie na ziemiach polskich. W swojej karierze Marso aktywnie publikował artykuły dotyczące pedagogiki wokalnej w czasopiśmie „Ech Muzyczne, Teatralne i Artystyczne”, co podkreśliło jego zaangażowanie w kształcenie młodych talentów.

Po zakończeniu I wojny światowej, jego działalność pedagogiczna kontynuowana była w Warszawie oraz Bydgoszczy, gdzie pracował aż do 1938 roku. Współpracował z Państwowym Instytutem Sztuki Teatralnej, co potwierdza jego znaczenie w polskiej rzeczywistości artystycznej tego okresu. Należy jednak zaznaczyć, że dalsze losy Juliusza Marso pozostają nieznane.