Ewa Sławińska-Dahlig

---

Życiorys

Ewa Sławińska-Dahlig ukończyła Instytut Muzykologii na Uniwersytecie Warszawskim w 2003 roku. Wzięła udział w programie Socrates-Erasmus w Danii, gdzie zdobywała doświadczenie w Musikvidenskabeligt Institut Københavns Universitet w latach 2002-2003. Jej osiągnięcia nie umknęły uwadze, bowiem uzyskała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w latach 2009, 2014 oraz 2018, z dermatorem twórczym.

W trakcie swojej kariery przeprowadziła specjalistyczne badania dotyczące życia oraz twórczości Adolpha Gutmanna, ucznia Fryderyka Chopina, co zaowocowało pracą doktorską, napisaną na Wydziale Historycznym UW pod kierunkiem prof. dr hab. Ireny Poniatowskiej. Tytuł doktora nauk humanistycznych w dziedzinie sztuki uzyskała w czerwcu 2017 roku, a jej dysertacja nosi tytuł „Adolphe Gutmann w kręgu uczniów i przyjaciół Fryderyka Chopina. Działalność artystyczna i udział w życiu muzycznym Europy XIX wieku”. Obecnie koncentruje swoje badania na archiwalnych materiałach dotyczących Karola Mikuliego, kolejnego ucznia Chopina.

Współpracowała z Fundacją Wydania Narodowego Dzieł Fryderyka Chopina oraz Narodowym Instytutem Fryderyka Chopina. Jest autorką kilku książek oraz redaktorką, a także współtwórczynią kilkudziesięciu artykułów naukowych i popularnonaukowych dotyczących chopinologii oraz etnomuzykologii. Od 2018 roku pełni rolę redaktora naczelnego wznowionej serii „Rocznik Chopinowski”, periodyka wydawanego przez Towarzystwo im. Fryderyka Chopina, które było aktywne od 1956 do 2001, a jego wznowienie przypadło na 2018 rok.

Ewa Sławińska-Dahlig odegrała znaczącą rolę w popularyzacji oraz ochronie dóbr kultury, za co była kilkakrotnie nagradzana. Otrzymała Nagrodę Marszałka Województwa Łódzkiego za osiągnięcia zawodowe w latach 2007 i 2018 oraz Nagrodę Marszałka w kategorii „Osobowość” w 2013 roku.

Jako animator kultury i badacz muzyki tradycyjnej z Polski środkowej, Sławińska-Dahlig angażowała się także w działalność związaną z Łódzkim Domem Kultury, gdzie przez osiemnaście lat pełniła funkcję instruktora. Ponadto jest członkiem Towarzystwa im. Fryderyka Chopina, Związku Kompozytorów Polskich (w Sekcji Muzykologów) oraz Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego. Pełniła również funkcję członka Zarządu Towarzystwa im. Fryderyka Chopina w kadencji 2016-2021, a od 1 marca 2020 roku jest Dyrektorem Generalnym tegoż Towarzystwa.

Chętnie podejmuje działania społeczne na rzecz polskiej kultury, angażując się między innymi w obchody Roku Cichociemnych w 2016 roku, wspierając Fundację im. Cichociemnych Spadochroniarzy Armii Krajowej.

Publikacje

Książki

W dorobku Ewy Sławińskiej-Dahlig znalazło się wiele interesujących pozycji publikacyjnych. Jedną z nich jest „Chopin w Sannikach. Konteksty historyczno-kulturowe”, która ukazała się w Sannikach w latach 2007 i 2009, w wersji angielskiej nosi tytuł „Chopin in Sanniki. Historical and cultural contexts”, a przetłumaczył ją John Comber. Kolejna znacząca publikacja to „Polska Chopina. Przewodnik po miejscach związanych z pobytem kompozytora”, opublikowana w Warszawie w 2007 roku, współautorstwa Marity Albán Juárez. Wersje angielska oraz hiszpańska tej książki również zyskały uznanie, przekładając istotne miejsca związane z życiem Chopina na język angielski i hiszpański.

W 2013 roku ukazała się natomiast publikacja „Adolphe Gutmann – ulubiony uczeń Chopina”, która zawiera słowo wstępne autorstwa Jana Ekiera. Każda z tych książek nie tylko edukuje, ale także otwiera nową perspektywę na twórczość Fryderyka Chopina oraz jego otoczenie.

Artykuły (wybór)

Ewa Sławińska-Dahlig jest również autorką licznych artykułów naukowych i publicystycznych. W 2002 roku w „Podkowiańskim Magazynie Kulturalnym” ukazała się rozmowa z Bohdanem Pociejem, zatytułowana „Muzyka jest cudem”. O jej wielkim doświadczeniu w dziedzinie muzykologii świadczy również sprawozdanie z konferencji „Filozofia muzyki”, które ukazało się w „Przeglądzie Muzykologicznym” w 2003 roku, a współautorem był Tomasz Baranowski.

W Czasopiśmie „Gadki z chatki” opublikowała teksty dotyczące duńskiej kultury oraz relację z Europejskiego Festiwalu Folklorystycznego „Pilica 2003”. Interesujące są również wspomnienia o Stefanie Winnickim, czy recenzja książki Bohdana Pocieja o Wagnerze. Ewa Sławińska-Dahlig bada różnorodne aspekty muzyki, od tradycji ludowych po analizy związane z twórczością Fryderyka Chopina, co czyni jej publikacje niezwykle wartościowymi i wszechstronnymi.

Redakcje

Oprócz pisania książek i artykułów, Sławińska-Dahlig pełniła również funkcję redaktorki wielu publikacji. Uczestniczyła w redakcji takich dzieł jak „Muzyka Adwentu. Mazowiecko-podlaska tradycja gry na ligawce” w 2003 roku, a także w antologii „Chopin w krytyce muzycznej (do I wojny światowej)” w 2011 roku, gdzie miała również redakcję pomocniczą. Publikacja o „Polskości Chopina” zaowocowała w książkę z 2012 roku.

W 2013 roku była współredaktorką dzieła „Jan Ekier – artysta stulecia – w darze Chopinowi”, gdzie przyczyniła się do zachowania spuścizny kulturowej oraz przypomnienia postaci Jana Ekiera. Jej wpływ w dziedzinie muzykologii wykracza daleko poza same publikacje, również za sprawą działalności redakcyjnej oraz współpracy przy różnych projektach związanych z muzyką.

Publikacje w wydawnictwach płytowych

Ewa Sławińska-Dahlig jest także autorką komentarzy do nagrań płytowych, co wzbogaca doświadczenie słuchaczy o dodatkowe konteksty. Przykładem jest jej praca nad „Tradycjami muzycznymi Polski Środkowej”, gdzie dokumentuje bogaty regionalny folklor na dwóch płytach CD. W 2008 roku snuła refleksje o „Fryderyku Chopinie na Kujawach i Ziemi Dobrzyńskiej”, a w komentarzu do DVD wniosła istotne informacje na temat związku Chopina z tym regionem.

W ramach projektu „Pupils of Chopin” dostarczyła komentarz na temat Adolfa Gutmanna, a także przyczyniła się do wydania interpretacji nagrań Chopina przez Yuliannę Avdeevę i Ewę Pobłocką. Jej wkład w te publikacje nie tylko edukuje, ale również uatrakcyjnia doświadczenie muzyczne, oferując słuchaczom cenne tło kulturalne oraz historyczne.

---

Oceń: Ewa Sławińska-Dahlig

---