UWAGA! Dołącz do nowej grupy Kutno - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Kazimierz Sarnowicz

Wojsko i służby mundurowe

Kazimierz Sarnowicz, urodzony 29 listopada 1892 roku w Kutnie, był kapitanem piechoty w Wojsku Polskim oraz aktywnym działaczem na rzecz niepodległości. Jego życie zakończyło się tragicznie w tragicznych okolicznościach między 9 a 11 kwietnia 1940 roku w Katyniu, gdzie padł ofiarą zbrodni katyńskiej.

Sarnowicz był odznaczony Orderem Virtuti Militari, co świadczy o jego odwadze i poświęceniu w służbie dla ojczyzny. Jego wkład w walkę o wolność jest zapamiętany jako przykład heroizmu i patriotyzmu.

Życiorys

Kazimierz Sarnowicz urodził się 29 listopada 1892 roku w Kutnie, jako syn Władysława i Anny z Olmów. Dzieciństwo spędził w Wyrębach Siemienickich, gdzie ukończył szkołę powszechną, a następnie uczęszczał do prywatnej szkoły średniej w Warszawie. Wkrótce po ukończeniu nauki, postanowił wstąpić do Legionów Polskich, gdzie z 5 pułkiem piechoty przeszedł cały szlak bojowy.

Latem 1917 roku, z powodu kryzysu przysięgowego, Sarnowicz został internowany w Szczypiornie i Łomży. Po zakończeniu tego okresu, w 1918 roku, rozpoczął służbę w Wojsku Polskim. Podczas wojny z bolszewikami brał udział w walkach w grupach pod dowództwem ppłk. Modelskiego, płk. Sikorskiego, mjr. Wisłockiego oraz w batalionie alarmowym DOGen. Lublin.

W 1921 roku objął stanowisko dowódcy szkoły podoficerskiej 2 Dywizji Piechoty Legionów. Po awansie na kapitana, został przeniesiony do 23 pułku piechoty, a następnie do 68 pułku piechoty. Jego kariera wojskowa kontynuowała się w Korpusie Ochrony Pogranicza, gdzie służył w 5 batalionie granicznym, 1 Brygadzie Ochrony Pogranicza oraz 3 batalionie granicznym.

W dniu 26 marca 1931 roku Sarnowicz został przeniesiony z KOP do 1 pułku piechoty Legionów w Wilnie, na stanowisko komendanta kadry batalionu zapasowego. Z dniem 1 września 1932 roku objął kierownictwo I referatu administracji rezerw w Powiatowej Komendzie Uzupełnień w Pszczynie, gdzie był zastępcą komendanta. W 1936 roku przeniesiono go do Powiatowej Komendy Uzupełnień w Grodzisku Mazowieckim. W roku 1937 przeszedł w stan spoczynku.

W 1939 roku, 2 listopada, Sarnowicz został wysłany do obozu jeńców wojennych w Kozielsku, gdzie przebywał do 9 kwietnia 1940 roku, kiedy to został przekazany do dyspozycji naczelnika Zarządu NKWD Obwodu Smoleńskiego. Niestety, między 9 a 11 kwietnia 1940 roku, Kazimierz Sarnowicz został zamordowany w Katyniu i tam pogrzebany. Ciała miały być ekshumowane przez Niemców, co miało miejsce 15 kwietnia 1943 roku. Od 28 lipca 2000 roku spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej, Aleksander Szczygło, pośmiertnie awansował go do stopnia majora. Uroczystość ogłoszenia awansu miała miejsce 9 listopada 2007 roku w Warszawie, podczas wydarzenia „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Z życia prywatnego, Kazimierz Sarnowicz był żonaty i miał troje dzieci: Jadwigę Krystynę, urodzoną 18 grudnia 1927 roku, Włodzimierza Konstantego, urodzonego 5 stycznia 1930 roku, oraz Jerzego Bolesława, który przyszedł na świat 6 sierpnia 1932 roku.

Ordery i odznaczenia

Kazimierz Sarnowicz, niezwykle zasłużony żołnierz, został uhonorowany wieloma znaczącymi odznaczeniami, które potwierdzają jego odwagę oraz wkład w walkę o niepodległość.

  • Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 6643,
  • Krzyż Niepodległości – przyznany 9 stycznia 1932 roku,
  • Krzyż Walecznych, który otrzymał aż czterokrotnie,
  • Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
  • Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.

Przypisy

  1. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 05.10.2007 r. w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie.
  2. a b c d Убиты в Катыни 2015, s. 662.
  3. Banaszek, Roman i Sawicki 2000, s. 251.
  4. Rocznik Oficerski 1932, s. 44, 531.
  5. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 13 z 09.12.1932 r., s. 417.
  6. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 3 z 26.03.1931 r., s. 123.
  7. Rocznik Oficerski 1928, s. 130, 193.

Oceń: Kazimierz Sarnowicz

★★★★★
Średnia ocena:4.83 Liczba ocen:5