Zbigniew Nowacki

Po uzyskaniu dyplomu, Nowacki spędził trzy lata w Fabryce Transformatorów i Aparatury Trakcyjnej „Elta” w Łodzi, by w 1966 roku rozpocząć pracę w Politechnice Łódzkiej. Tam podjął działalność w Katedrze Automatyki, która później przekształciła się w Instytut Automatyki. W 1970 roku zdobył stopień doktora, a jedenastu lat później uzyskał stopień doktora habilitowanego. Tytuł profesora przyznano mu w 1996 roku, a od 2003 roku jest on profesorem zwyczajnym.

W trakcie swojej kariery profesor Nowacki opublikował wyniki swoich prac w ponad 80 artykułach i referatach prezentowanych na konferencjach. Jako autor stworzył również dwie monografie, jedną książkę oraz trzy skrypty, które wzbogaciły wiedzę w jego dziedzinie.

W latach 1987-1993 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Elektrotechniki i Elektroniki, a następnie był zastępcą dyrektora Instytutu Automatyki w latach 1995-1998. W 1989 roku stworzył oraz kierował Zakładem Napędu Elektrycznego i Automatyki Przemysłowej, którym zarządzał do 2007 roku. Działalność profesorska Nowackiego wykracza poza ramy akademickie, ponieważ jest on członkiem Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej (PTETiS). W 1998 roku uzyskał prestiżowy tytuł Senior Member IEEE.

W 2004 roku został wybrany do Komitetu Badań Naukowych, a w latach 2004–2008 był członkiem Rady Nauki przy Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Jego zaangażowanie w rozwój polskiej nauki zostało docenione poprzez przyznanie Medalu Komisji Edukacji Narodowej w 2008 roku oraz Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski w 2011 roku.