Leszek Żukowski

---

Życiorys

Leszek Żukowski był synem Wacława i Marii. Jego matka, pełniąca funkcję nauczycielki, oraz ojciec, który był kierownikiem młyna w Państwowych Zakładach Zbożowych, mieli na niego znaczący wpływ. W 1939 roku zakończył pięcioletnią edukację w Szkole Powszechnej nr 2 w Kutnie, jednak w 1940 jego rodzina została zmuszona do wysiedlenia z rodzinnych stron i osiedliła się w Warszawie.

W stolicy Leszek kontynuował naukę, uczestnicząc w tajnych kompletach. W sierpniu 1942 roku włączył się do działalności w Szarych Szeregach, przyjmując pseudonim „Antek”. Jego zaangażowanie w walkę o wolność objęło udział w powstaniu warszawskim, gdzie brał udział w walkach m.in. w rejonie Ogrodu Krasińskich oraz Arsenału Królewskiego, a także w Pasażu Simonsa. Pełnił rolę strzelca oraz łącznika, będąc związanym z batalionami „Chrobry I” oraz „Łukasiński”. Wraz z cywilami opuścił Warszawę we wrześniu, a później trafił do obozu koncentracyjnego Flossenbürg.

W obozie pracował w fabryce produkującej samoloty Messerschmitt, a później przeznaczono go do wydobycia w kamieniołomach. W kwietniu 1945 roku podczas marszu śmierci został ewakuowany, trafiając do obozu w Dachau. Po wyzwoleniu przez wojska amerykańskie, został przewieziony do ośrodka w Freimann, gdzie poddano go rehabilitacji. Po ukończeniu kuracji, w wrześniu 1945 roku wznowił naukę w Polskiej Szkole w Wildflecken, a od czerwca 1946 roku uczył się w Polskiej Wyższej Szkole Technicznej w Esslingen koło Stuttgartu. Jego powrót do Ojczyzny nastąpił w czerwcu 1947 roku.

W 1952 Leszek Żukowski ukończył studia na Wydziale Technologii Drewna w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Po ukończeniu edukacji rozpoczął pracę jako asystent w Instytucie Badawczym Leśnictwa w Warszawie. W latach 1957–1970 zajmował się pracą w Laboratorium Branżowym Płyt Pilśniowych w Czarnej Wodzie, które później przekształciło się w Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przemysłu Płyt Drewnopochodnych, gdzie sprawował funkcję zastępcy kierownika. Wspaniała kariera zawodowa prowadziła go także do Zjednoczenia Przemysłu Budowy Maszyn Ciężkich w Warszawie, gdzie pełnił rolę kierownika działu studiów w latach 1970–1979.

Później objął stanowisko dyrektora technicznego w polsko-kubańskim biurze projektów w Hawanie. W trakcie swojej kariery uzyskiwał kolejne stopnie naukowe, zdobywając tytuł doktora oraz doktora habilitowanego. W 1986 roku odznaczono go tytułem profesora. Jego praca koncentrowała się na projektowaniu, organizacji oraz ekonomice zakładów przemysłu drzewnego, a także technologii tworzyw drzewnych.

Był liderem i przewodniczącym rady naukowej Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Przemysłu Stolarki Budowlanej „Stolbud”, a także członkiem Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów oraz prezydium Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Leśnictwa i Drzewnictwa.

Po przejściu na emeryturę w 1995 roku, Leszek Żukowski zaangażował się w działalność organizacji społecznych, m.in. w Fundacji Polsko-Niemieckie Pojednanie oraz Fundacji Polskiego Państwa Podziemnego. W 2013 roku został prezesem Zarządu Głównego Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, pełniąc tę funkcję do 2020 roku.

Odznaczenia

Leszek Żukowski został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które świadczą o jego znaczącym wkładzie w działalność na rzecz kraju oraz społeczeństwa. Poniżej przedstawiamy listę jego najważniejszych odznaczeń:

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, który otrzymał w 2013 roku,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 2005 roku,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, zdobyty w 1991 roku,
• Warszawski Krzyż Powstańczy, uhonorowujący go w 1982 roku,
• Krzyż Partyzancki, który otrzymał w 1983 roku,
• Krzyż Armii Krajowej, przyznany w 1986 roku,
• Krzyż Oświęcimski, który zasłużenie otrzymał w 1988 roku,
• Odznaka „Zasłużony dla Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego”, którą przyznano mu w 1983 roku,
• Medal Komisji Edukacji Narodowej, odznaczający go od 1989 roku,
• Medal „Pro Memoria”, przyznany w 2005 roku,
• Medal „Pro Patria”, otrzymany w 2012 roku,
• Medal „Pro Bono Poloniae”, przyznany w 2018 roku,
• Medal 100-lecia ustanowienia Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, który otrzymał w 2018 roku,
• Złota Odznaka Honorowa „Za Zasługi dla SGGW”, przyznana w 1995 roku,
• Srebrny Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”, który zdobył w 1995 roku,
• Medal „Milito Pro Christo”, uhonorowujący go w 2017 roku,
• Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec, przyznany w 2015 roku.

Publikacje książkowe

Leszek Żukowski jest autorem kilku znanych publikacji, które poruszają różnorodne tematy. Oto niektóre z jego książek:

• Projektowanie zakładów przemysłu drzewnego, Warszawa: 1985, ISBN 978-83-00-01949-6, brak numerów stron w książce,
• Wspomnienia młodocianego więźnia obozu koncentracyjnego, w: Relacje i wspomnienia obywateli polskich z pracy niewolniczej i przymusowej na rzecz III Rzeszy 1939–1945, Warszawa: 2005, ISBN 83-87049-21-2, brak numerów stron w książce,
• Flossenbürg: przewodnik (i nie tylko), Warszawa: 2014, ISBN 978-83-62855-24-7, brak numerów stron w książce.

---

Oceń: Leszek Żukowski

---