Andrzej Raczko to postać znana w polskim świecie ekonomii. Urodził się 22 lutego 1953 roku w Kutnie, gdzie rozpoczął swoją drogę zawodową, której szczytem była rola ministra finansów w dwóch kolejnych rządach.
W czasie swojej kariery zawodowej, Raczko pełnił funkcję ministra finansów zarówno w gabinecie Leszka Millera, jak i Marka Belki. Niezwykle istotnym etapem jego działalności było także członkostwo w Zarządzie Narodowego Banku Polskiego, w którym zasiadał w latach 2010–2016.
Jego doświadczenie oraz wiedza w zakresie ekonomii miały znaczący wpływ na kształtowanie polityki finansowej w Polsce, a jego działania były szeroko komentowane zarówno w kraju, jak i za granicą.
Życiorys
W 1977 roku Andrzej Raczko ukończył studia na kierunku ekonometrii na Uniwersytecie Łódzkim, co otworzyło przed nim możliwości związane z dalszą pracą naukową. Po zakończeniu studiów rozpoczął pracę jako asystent, a po obronie doktoratu w 1986 roku awansował na adiunkta. Dodatkowo zdobywał doświadczenie na zagranicznych uczelniach, w tym w prestiżowej London School of Economics.
W latach 90. Raczko zaangażował się w sektor bankowy, pracując w Łódzkim Towarzystwie Kredytowym, które później przekształciło się w Petrobank. Po przejęciu banku przez LG Group objął ważną rolę w zarządzie jako dyrektor LG Petrobanku. Następnie współpracował z PKO BP, pełniąc funkcję kierownika zespołu ds. banku hipotecznego, co dodatkowo wzbogaciło jego doświadczenie zawodowe.
W latach 2001–2002, podczas kadencji ministra finansów Marka Belki, pełnił funkcję podsekretarza stanu. W tym czasie odpowiadał za kwestie związane z długiem publicznym oraz polityką zagraniczną, a także brał udział w negocjacjach akcesyjnych. Po zakończeniu rządów Marka Belki, zdecydował się zrezygnować z zajmowanej pozycji.
Od października 2002 roku Raczko kontynuował swoją karierę w Banku Gospodarki Żywnościowej, gdzie najpierw był dyrektorem departamentu strategii, a od maja 2003 roku pełnił rolę wiceprezesa. W tamtym okresie był również zastępcą gubernatora Międzynarodowego Funduszu Walutowego, co podkreśla jego międzynarodowe uznanie.
16 czerwca 2003 roku został powołany na ministra finansów w rządzie Leszka Millera, zastępując Grzegorza Kołodkę. W tej roli działał również w rządzie Marka Belki, który został zaprzysiężony 2 maja 2004 roku, a także w jego drugim gabinecie, który uzyskał wotum zaufania 11 czerwca 2004 roku. Wkrótce jednak zrezygnował z tego stanowiska, przechodząc do pracy w Międzynarodowym Funduszu Walutowym.
Po tym okresie Andrzej Raczko dołączył do Komisji Nadzoru Finansowego, gdzie pełnił rolę dyrektora Departamentu Analiz Rynkowych. Następnie, w 2009 roku, powrócił do Międzynarodowego Funduszu Walutowego jako obserwator, co dobitnie pokazuje jego trwałe zaangażowanie w międzynarodowe standardy finansowe.
Na wniosek prezesa NBP Marka Belki, 7 września 2010 roku został powołany przez prezydenta Bronisława Komorowskiego do Zarządu Narodowego Banku Polskiego. Po zakończeniu sześcioletniej kadencji w 2016 roku, objął rolę doradcy nowego prezesa NBP, Adama Glapińskiego.
Odznaczenia
W 2005 roku Andrzej Raczko został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, co stanowi znaczące wyróżnienie w jego karierze.
W 2016 roku otrzymał również odznakę honorową „Za zasługi dla bankowości Rzeczypospolitej Polskiej”, co podkreśla jego wkład w rozwój sektora bankowego w Polsce.
Przypisy
- a b Andrzej Raczko członkiem zarządu NBP. nbp.pl, 07.09.2010 r. [dostęp 28.02.2023 r.]
- Były członek zarządu NBP Andrzej Raczko doradcą prezesa NBP. onet.pl, 20.09.2016 r. [dostęp 19.11.2016 r.]
- Lista odznaczonych (2003–2018). nbp.pl. [dostęp 14.09.2022 r.]
- Aktualności. mf.gov.pl, 16.06.2003 r. [dostęp 19.11.2016 r.]
- Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15.06.2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 67, poz. 933).
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Edward Kryściak | Tadeusz Regulski | Zdzisław Puzdrakiewicz | Lucjan Piątek | Jakub HirszbergOceń: Andrzej Raczko