Dybów to interesująca i malownicza część miasta Kutna, która usytuowana jest na lewym brzegu rzeki Ochni. Co więcej, w sąsiedztwie tego obszaru znajduje się niezwykle ważny dopływ – Głogowianka, co dodaje mu wyjątkowego uroku.
Charakterystyczną cechą Dybowa jest przewaga zabudowy jednorodzinnej, a w niektórych przypadkach można dostrzec również eleganckie wille. To sprawia, że dzielnica emanuje spokojem i rodzinną atmosferą, idealną do życia. Ciekawostką jest, że Dybów jest najbardziej na północny zachód wysuniętą częścią Kutna, co wpływa na jego odizolowanie od pozostałych części miasta.
W tej dzielnicy znaleźć można także kościół pw. MB Wspomożenia Wiernych, który stanowi ważny punkt dla lokalnej społeczności, dostarczając duchowego wsparcia oraz będąc miejscem spotkań.
Historia
Dawniej Dybów była samodzielną miejscowością, klasyfikującą się jako wieś. W roku 1867 miejsce to zostało przyłączone do gminy Kutno. W czasie okresu międzywojennego Dybów wchodził w skład powiatu kutnowskiego, który wówczas należał do województwa warszawskiego. Na podstawie uchwały z dnia 20 października 1933 roku utworzono gromadę Walentynów, obejmującą zarówno wieś Walentynów, jak i Dybów.
W wyniku administracyjnych zmian, od 1 kwietnia 1939 roku Dybów, wraz z całym powiatem kutnowskim, znalazł się w województwie łódzkim. Niestety, podczas II wojny światowej, miejscowość została włączona do III Rzeszy, co miało znaczący wpływ na jej rozwój.
Po zakończeniu wojny, Dybów powrócił do powiatu kutnowskiego i wszedł ponownie w skład gromady Walentynów, która była jedną z 22 gromad gminy Kutno. W związku z reorganizacją administracyjną, która miała miejsce jesienią 1954 roku, Dybów został włączony do nowo utworzonej gromady Gołębiewek Nowy. Po zniesieniu tej gromady 31 grudnia 1961 roku, miejscowość ta przeszła do gromady Kutno, która wkrótce zmieniła nazwę na Kutno-Zachód.
Na początku lat 70-tych, dokładnie w 1971 roku, Dybów liczył zaledwie 62 mieszkańców. Od 1 stycznia 1973 roku stał się częścią gminy Kutno jako element sołectwa Florek. Następnie, w latach 1975–1976, miejscowość administracyjnie przynależała do województwa płockiego. W dniu 2 lipca 1976 roku Dybów został włączony do miasta Kutno, kończąc swoją historię jako odrębna wieś.
Przypisy
- Uchwała Nr XIX/100/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 09.12.1972 r. (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 20.12.1972 r.)
- Uchwała Nr XIV/69/68 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 15.03.1968 r. (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 14.09.1968 r.)
- Uchwała Nr 14 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 20.09.1961 r. (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 31.12.1961 r.)
- Uchwała Nr 30/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 04.10.1954 r. (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 01.12.1954 r.)
- Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 01.07.1952 r., PRL, GUS, Warszawa.
- Dz.U. z 1938 r. nr 27, poz. 240
- Warszawski Dziennik Wojewódzki: dla obszaru Województwa Warszawskiego. 1933, nr 14, poz. 136.
- a b Dz.U. z 1976 r. nr 24, poz. 144
Pozostałe obiekty w kategorii "Dzielnice":
Kościuszków (Kutno) | Puśniki | Wiktoryn (Kutno) | Żwirownia (Kutno) | Majdany (Kutno) | Antoniew (Kutno) | Azory (Kutno) | Stara Wieś (Kutno) | Stodółki (Kutno) | Walentynów (Kutno) | Bielawki (Kutno) | Wyręby Sklęczkowskie | Wenecja (Kutno)Oceń: Dybów (Kutno)